Als je niet oplet, word je al snel misleid door een etiket. Zorg er daarom voor dat je weet waar je op moet letten met onze 5 tips. Lees voortaan etiketten als een pro.
Etiketten van verpakkingen lezen is best lastig. Welk product uit onderstaande afbeelding denk je dat beter voor je is? De linker of de rechter?
1. Kijk naar de voedingswaardes per 100 gram
Het is belangrijk om op een etiket naar de waarde per 100 gram te kijken. Als je namelijk producten met elkaar gaat vergelijken zonder te weten over hoeveel gram je het hebt, kom je op verkeerde waardes uit. Op sommige etiketten staan namelijk ook de waardes per portie vermeld. Een portie is vrij te bepalen. De ene fabrikant neemt een portie van 80 gram, terwijl een andere een portie van 65 gram neemt. Zo is het natuurlijk appels met peren vergelijken. Op elk etiket moeten ook de waardes per 100 gram te vinden zijn. Die vindt je hier:
Bron afbeelding: Voedingscentrum.nl
2. Leer de verborgen namen van suikers herkennen
Fabrikanten van voedingsmiddelen verzinnen telkens weer nieuwe namen voor een en hetzelfde: suiker. In het artikel ‘4 tips om suiker te leren herkennen’ vind je de link naar een lijst met alle schuilnamen van suiker. Let op: als er op een product staat ‘geen toegevoegde suikers’ kan het zijn dat er bijvoorbeeld wel van nature aanwezige suikers uit bijvoorbeeld fruit in zitten. Daarnaast kun je suiker op het etiket vinden onder koolhydraten. Meestal staat er: koolhydraten waarvan suikers. Dit zijn alle suikers die in het product zitten.
3. Kijk naar de referentie-inname (RI)
De referentie-inname (RI) vind je vaak op de voorkant van een verpakking. Deze geeft aan hoeveel een portie bijdraagt aan je dagelijkse voedingsstoffen (in %). Nadeel is dat er gekeken wordt naar de ‘gemiddelde’ Nederlander. Er wordt dus geen rekening gehouden met jouw leeftijd, geslacht, bouw en activiteitenniveau. Tweede nadeel is dat de RI over porties gaat. Wees daarmee op je hoede. Kijk maar naar onderstaand voorbeeld:
Links staat de RI per biscuit: één biscuit is 20,8 gram en bevat 78 kcal. Maar de koekjes van Liga zitten altijd met twee in één pakje. Eet je die allebei op, dan neem je dus 156 kcal tot je. Dit voorbeeld geeft aan hoe verraderlijk zo’n referentie-inname kan zijn als je niet precies genoeg kijkt.
Let op: een RI betekent niet dat je altijd 100% van een voedingswaarde moet behalen. Honderd procent van je dagelijkse inname aan zout is bijvoorbeeld af te raden. Bij vitamines daarentegen is de RI weer een heel goed uitgangspunt en is het goed om te proberen het maximum wel te halen.
Kijk goed naar de volgorde
Producenten zijn verplicht het meest voorkomende ingrediënt als eerste te noemen. Het gaat dus in hoeveelheden van groot naar klein. Als een ingrediënt als eerste genoemd staat in de ingrediëntenlijst, dan bevat het product daarvan het meeste.
Het etiket hieronder laat dus zien dat deze limonade als hoofdbestanddeel water heeft, daarna komt fructosestroop (een vorm van suiker). Er wordt niet aangegeven hoe groot het aandeel water is.
4. E-nummers hoeven niet te worden vermeld
Fabrikanten gebruiken soms ook de volledige naam van een E-nummer. Dat zorgt ervoor dat je denkt dat een product geen E-nummers bevat, terwijl dat wel zo is. In een artikel van het Voedingscentrum vind je meer informatie over E-nummers in producten.
Mis jij nog een hele belangrijke tip voor het kritisch lezen van etiketten? Meld ons dit dan via info@voluitlevenmetdiabetes.nlof via Facebook.
